مولایمان علی علیه السلام فرمود:
من اصبح الدنیا حزینا فقد اصبح لقضاء الله ساخطا و من اصبح یشکو مصیبة نزلت به فقد اصبح یشکو ربّه ...ومن لهج قلبه الدنیا التاط قلبه منها بثلاث:
همّ لایغبّه و حرص لا یترکه و امل لا یدرکه.

کسی که از دنیا اندوهناک باشد از قضاء الهی خمشمگین است وآنکه از مصیبت وارده شکایت کند از خدا شکایت کرده.
کسی که قلبش با دنیا پیوند خورده، همیشه گرفتار سه مشکل است:
اندوهی که رهایش نمی‏کند، طمعی که از او جدا نمی‏شود و آرزویی که نمی‏یابد.